Wycieczka do Demre Myra i Kekova to jedna z najbardziej niezwykłych wycieczek kulturalnych, w jakich możesz wziąć udział w Alanyi. W ramach wycieczki odwiedzisz zatopione miasto Kekova, słynne licyjskie grobowce skalne, starożytne miasto Myra, starożytny teatr Myra i kościół św. Mikołaja (Świętego Mikołaja). Odbędziemy także ciekawy rejs statkiem po wyspie Kekova.

Łódź jest dużą dwupokładową łodzią wycieczkową. Rejs łodzią trwa 2 godziny. Podczas rejsu łodzią organizowane są przerwy na pływanie. Podczas rejsu zatrzymujemy się także w różnych zatokach, aby można było zrobić zdjęcia otaczającej przyrody i miejsc historycznych. Widok z łodzi na wyspę Kekova i zatopione miasto robi ogromne wrażenie.

Przyjrzyjmy się teraz kolejno miejscom, które odwiedzimy podczas tej wycieczki.

Miejsca do odwiedzenia podczas wycieczki Demre Myra Kekova

Wiele budynków w mieście, które zostało zbudowane wokół rzeki Demre, zostało zniszczonych przez aluwium, które rzeka niosła przez wieki. Jest to ważne miejsce dla religii chrześcijaństwa, gdyż jest to miejsce, gdzie biskupem był św. Mikołaj. Ponadto wśród miejsc wartych odwiedzenia znajdują się grobowce skalne z okresu licyjskiego.

Poniżej szczegółowo opisujemy miejsca, które odwiedzimy w ramach Demre Myra Kekova Tour z Alanyi.

Starożytne miasto Myra

W starożytnym mieście jest wiele miejsc historycznych i religijnych, które można odwiedzić. W mieście znajdują się posągi i popiersia wykonane dla bogiń z okresu rzymskiego, akropol, nekropolia, mury miejskie, łaźnie i ulice.

Starożytny teatr w Myrze

Został zbudowany w okresie licyjskim. Teatr, który został zniszczony przez trzęsienie ziemi w 141 r., został naprawiony w okresie rzymskim. Teatr przetrwał do dziś. Pierwsze dwa piętra sceny teatralnej są nadal nienaruszone.

W czasach rzymskich służył zarówno jako teatr, jak i arena. Teatr może pomieścić 10 000 widzów. Jest 35 kolejnych rzędów siedzeń. Jest to jeden z najwspanialszych teatrów epoki.

Licyjskie grobowce skalne

Cywilizacja licyjska prowadziła odizolowane życie w porównaniu do innych cywilizacji. Byli bardzo wrażliwi na punkcie wolności i niepodległości. Zawsze walczyli z najazdami. Używają własnego języka i własnych pieniędzy. Do tego stopnia, że było to ostatnie państwo, które Cesarstwo Rzymskie wzięło pod swoją opiekę w Anatolii.

W okresie licyjskim ludzie wierzyli w życie po śmierci. Na grobie zmarłego pozostawiali różne przedmioty i cenne podarunki, które można było wykorzystać po śmierci. Ich grobowce budowano imponująco i ostentacyjnie, aby przenieść moc zmarłych do innego świata.

Struktura geologiczna Demre składa się z miękkiego wapienia, co umożliwia łatwą obróbkę skał. Jakość kamieniarki w licyjskich grobowcach skalnych była na bardzo zaawansowanym poziomie. Architektura grobowca składa się z dwóch form kolumnowych oraz umieszczonego na nich architrawu i trójkątnego frontonu. Na płaskorzeźbach nagrobnych znajdują się postacie mitologiczne. W wielu grobowcach przedstawiono postacie takie jak Bellerofont, Chimaira i Pegasos.

Rejs statkiem po wyspie Kekova

Jest to największa niezamieszkana wyspa Turcji. Na wyspie znajdują się ruiny z okresu hellenistycznego. Wiele budynków zostało zniszczonych przez trzęsienie ziemi. Na tej wyspie znajduje się starożytne miasto Dolichiste. Starożytny kościół bizantyjski i zatoka stoczniowa na wyspie są nadal nienaruszone. Uważa się, że w przeszłości w porcie w zatoce stoczniowej budowano statki.

Przyroda, krajobrazy i historyczne artefakty na wyspie sprawiają, że wyspę Kekova warto zobaczyć. Na wyspie znajduje się kilka restauracji i hoteli butikowych.

Wycieczka łodzią do zatopionego miasta Kekova (Dolichiste).

Wgłębienie między wyspą Kekova a lądem powstało w wyniku trzęsienia ziemi w II wieku naszej ery. Deprem yüzünden kara olduğu gibi alçalmıştır. Trzęsienie ziemi spowodowało nagłe opadnięcie ziemi. Dlatego konstrukcje pozostały nienaruszone.

Na zachodzie wyspy zatopione sklepy są nadal nienaruszone. Ponadto z łodzi można zobaczyć wiele sarkofagów pod wodą.

W niektórych częściach zatopionego miasta można nurkować.

Kościół św. Mikołaja (Świętego Mikołaja)

Święty Mikołaj żył w Demre w IV wieku naszej ery, w okresie rzymskim. Jest jednym z pierwszych biskupów okresu wczesnochrześcijańskiego. Jest jedną z najważniejszych postaci cerkwi prawosławnej. Ze względu na dokonywane przez św. Mikołaja różne cuda zyskał przydomek „cudotwórca”.

Przez całe życie pomagał biednym i niewinnym. Chronił dzieci i ratował marynarzy. Opiekował się naukowcami i był ich obrońcą. Przekazuje informacje o przyszłości i odnajduje zagubione przedmioty. Od 1823 roku zasłynął jako Święty Mikołaj dzięki cudownej pomocy.

Około 200 lat po jego śmierci Teodozjusz II zbudował kościół św. Mikołaja. Na ścianach kościoła znajdują się cuda, których rzekomo dokonał św. Mikołaj.

Kościół ten powstał na miejscu kościoła, w którym w przeszłości biskupem był św. Mikołaj. Cenne przedmioty znajdujące się w starym kościele przeniesiono do sarkofagu.

Dlaczego św. Mikołaj nazywany jest Świętym Mikołajem?

Historie św. Mikołaja przekazywane są od wieków. Najbardziej znaną z tych historii jest rozdawanie przez św. Mikołaja worków z monetami biednym i dzieciom. W kominach domów zostawiał torby pełne monet i różnych prezentów. W kolejnych latach uczynił z tego tradycję i zaczął ją powtarzać co roku.

Imię Świętego Mikołaja pojawiło się po raz pierwszy w 1931 roku, kiedy firma Coca-Cola, sponsorująca obchody „Dnia Zimy” w Ameryce, nazwała Świętego Mikołaja „Świętym Mikołajem”. W kampanii reklamowej za wynalazcę Coca-Coli uznano św. Mikołaja. Fakt, że Coca-Cola jest marką globalną, pozwolił całemu światu rozpoznać Świętego Mikołaja jako Świętego Mikołaja.

W rzeczywistości św. Mikołaj jest człowiekiem poważnym i pobożnym, religijnym. Jest przedstawiany w czerwonym ubraniu ze względu na czerwone kolory korporacyjne Coca-Coli. Jest również przedstawiany jako uśmiechnięty i z nadwagą, aby ludzie wyglądali na bardziej uroczych i ojcowskich.

Poza tym tam, gdzie mieszkał św. Mikołaj, nigdy nie padał śnieg i nigdy nie jeździł saniami z reniferami.

Historia starożytnego miasta Myra

Myra to starożytne miasto licyjskie. Była to jedna z największych metropolii unii licyjskiej.

Monety i inskrypcje znalezione podczas wykopalisk archeologicznych wskazują, że miasto istniało w V wieku p.n.e. Bogaci Licyjczycy zbudowali wokół miasta wiele budowli. Po II wieku znaczenie miasta wzrosło jeszcze bardziej i stało się stolicą Licji.

W kolejnych latach miasto przeszło pod patronat Cesarstwa Rzymskiego. To miasto, które w okresie licyjskim było silne politycznie i handlowo, w okresie rzymskim było wykorzystywane głównie do rytuałów religijnych. Struktury miejskie i starożytne teatry zniszczone przez powodzie i trzęsienia ziemi zostały naprawione przez Rzymian. Ponadto po śmierci św. Mikołaja w mieście zbudowano dla niego duży kościół.